Wszyscy zapewne wiedzą, i duzi, i mali, że 14 października obchodzony jest rokrocznie Dzień Nauczyciela. Święto to właściwie nazywa się Dniem Edukacji Narodowej i upamiętnia wydarzenia sprzed wieków. W wieku XVIII, a dokładnie  w 1773 roku powołano Komisję Edukacji Narodowej. Kluczowym zadaniem tej instytucji było wykształcenie dzieci i młodzieży, a tym samym światłych i odpowiedzialnych obywateli- Polaków. Tak jest do dzisiaj, jednak należy zdać sobie sprawę z tego, iż  w momencie powołania KEN-u do istnienia, sytuacja Polski i Polaków znacznie różniła się od obecnej. Data powołania komisji jest bowiem także datą I rozbioru Polski. W cieniu narodowej tragedii reforma oświaty była najważniejszym sposobem ratowania państwa- polskości i tożsamości narodowej. Możliwe było to dzięki nauczaniu młodych pokoleń w języku ojczystym. Wszak język jest głównym narzędziem w budowaniu świadomości społeczeństwa i tożsamości narodowej. Nauka była więc podstawowym narzędziem w walce z zaborcami.

      Dziś nie musimy borykać się z takimi przeciwnościami i trudami zdobywania wiedzy- wystarczy chcieć. Chcieć korzystać z wiedzy i wysiłku, jakie w swojej codziennej pracy przejawiają nauczyciele. 14 października jest czasem podziękowań i … przeprosin, jakie w wyniku refleksji nad wypełnianiem obowiązków ucznia również nasuwają się naszej młodzieży. Dla nauczycieli to czas wzruszeń. 14 października to Święto  Nauczycieli i Pracowników niepedagogicznych oświaty. Tak więc im wszystkim w tym dniu dzieci i młodzież składają podziękowania, wyrażone poprzez wiersze, piosenki, własnoręcznie przygotowane kartki z życzeniami. Występ artystyczny przedstawicieli społeczności uczniowskiej jest zawsze w naszej szkole miłym wyrazem wdzięczności i serdeczności.

Agnieszka Wilk

>>>Galeria<<<